Αναγκαία και αναπότρεπτη για την Ελλάδα η χρήση του βέτο στο ΝΑΤΟ. ΗΜΕΡΗΣΙΑ 1/3/2008
Γραφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Τα Σκόπια και η Ουάσιγκτον δεν δείχνουν μέχρι στιγμής διάθεση να αξιοποιήσουν εποικοδομητικά τη στρατηγική υποχώρηση της κυβέρνησης Καραμανλή να αποδεχθεί επισήμως σύνθετη ονομασία για την ΠΓΔΜ, η οποία να συμπεριλαμβάνει τη λέξη Μακεδονία ως κύριο συνθετικό στοιχείο. Η Αθήνα ούτε μπορεί ούτε πρέπει να κάνει κι άλλο βήμα οπισθοχώρησης. Ηδη έχει δώσει πάρα πολλά χωρίς να πάρει τίποτα ως αντάλλαγμα. Αν οι Αμερικανοί δεν πιέσουν τώρα τα Σκόπια να αποδεχθούν μια λογική συμβιβαστική λύση του τύπου Ανω Μακεδονία ή Νέα Μακεδονία, η ελληνική πλευρά δεν έχει κανένα λόγο να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις.
Αλλωστε, αν τα Σκόπια αρνηθούν μια τέτοια λύση, αυτό αποτελεί απόδειξη της πρόθεσής τους να διεκδικήσουν την εκπροσώπηση ολόκληρης της Μακεδονίας. Κάτι τέτοιο δεν πρέπει να τους επιτραπεί κατά κανένα τρόπο γιατί σαφώς αποκαλύπτει αλυτρωτικές επεκτατικές διαθέσεις, εχθρικές προς την Ελλάδα, οι οποίες πρέπει να αντιμετωπισθούν αποφασιστικά.
Το πρόβλημα αυτή τη φορά το έχουν τα Σκόπια. Η μονομερής ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου αποσταθεροποιεί αντικειμενικά την ΠΓΔΜ και θέτει εν αμφιβόλω τη μακρόχρονη συνέχιση της ύπαρξής της ως ενιαίου κράτους. Οι Αλβανοί της ΠΓΔΜ, οι οποίοι έχουν ήδη χωριστεί με αίμα από τους Σλάβους συμπατριώτες τους κατά τη διάρκεια των αιματηρών εθνοτικών συγκρούσεων του 2001 με εκατοντάδες νεκρούς, είναι απολύτως λογικό να διεκδικήσουν πάλι αυτό που ήδη πέτυχαν οι ομοεθνείς τους στο Κόσοβο - την απόσχιση και ανεξαρτητοποίηση των περιοχών τους.
Η αμερικανική πολιτική ενθάρρυνση της απόσχισης του Κοσόβου από τη Σερβία είναι διαμετρικά αντίθετη με την αμερικανική πολιτική διατήρησης ως ενιαίου κράτους του τεχνητού κρατικού μορφώματος της ΠΓΔΜ.
Οι Αμερικανοί χρειάζονται την ΠΓΔΜ ως πιόνι, με το οποίο μπορούν κατά τη βούληση της Ουάσιγκτον να προκαλούν εντάσεις ή κρίσεις στις σχέσεις τεσσάρων βαλκανικών κρατών - Βουλγαρίας, Αλβανίας, Ελλάδας, Σερβίας. Η πολιτική τους όμως στο Κόσοβο αποσταθεροποιεί την ΠΓΔΜ, άρα πρέπει να δράσουν.
Η Αθήνα δεν βιάζεται αυτή τη φορά. Οι Αμερικανοί επείγονται για λύση. Αν ο Λευκός Οίκος διαπιστώσει ότι η ελληνική κυβέρνηση παραμένει πλέον ανυποχώρητη μετά τη στρατηγική υποχώρηση αποδοχής της σύνθετης ονομασίας με τη λέξη Μακεδονία, τότε είναι υποχρεωμένος να πιέσει τα Σκόπια. Αν όχι, η κυβέρνηση Καραμανλή πρέπει να επιμείνει στο βέτο της ως προς την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε., όταν το δεύτερο ζήτημα τεθεί.
Η θέση του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή «μη λύση σημαίνει μη πρόσκληση» είναι απολύτως σωστή. Πρέπει επίσης να συμπληρωθεί με την εξίσου σωστή θέση του ΠΑΣΟΚ περί απόρριψης της διπλής ονομασίας. Η διπλή ονομασία συνιστά εμπαιγμό. Η θα γίνει ένας, ενιαίος και καθολικός συμβιβασμός που θα λύνει το πρόβλημα της ονομασίας ή δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να γίνει οποιοσδήποτε συμβιβασμός, ο οποίος απλώς θα διαιωνίσει το πρόβλημα με χειρότερους όρους.
Το βέτο είναι αναγκαίο και στην ουσία αναπότρεπτο σε αυτή τη φάση, ακόμη και για λόγους τακτικής. Η ΠΓΔΜ έχει εισέλθει λόγω Κοσόβου σε φάση νέας αποσταθεροποίησης. Η κυβέρνηση Καραμανλή οφείλει να διαπραγματευθεί έχοντας πλήρη επίγνωση αυτού του στρατηγικού πλεονεκτήματος, το οποίο διαθέτει... και φυσικά πρέπει να αξιοποιήσει.
Τα Σκόπια έχουν ανάγκη την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε., αναζητώντας σανίδα σωτηρίας της κρατικής τους υπόστασης στα όπλα των Αμερικανών και στα χρήματα των Ευρωπαίων. Η Αθήνα είναι πλέον, στην καλύτερη περίπτωση, αδιάφορη για την ύπαρξη ή διάλυση του κράτους των Σκοπίων, με τη συμπεριφορά που η ηγεσία του επιδεικνύει.
Η παγίδα που μπορεί να στήσουν στην Ελλάδα οι Αμερικανοί συνίσταται στη θέση: Αφού και οι δύο πλευρές αποδέχθηκαν ως βάση διαπραγμάτευσης την πρόταση Νίμιτς και οι συζητήσεις συνεχίζονται, να μην αντιταχθεί η Αθήνα στο να απευθυνθεί πρόσκληση ένταξης στο ΝΑΤΟ προς την ΠΓΔΜ, ώστε να μη δυναμιτιστεί το κλίμα. Να απευθυνθεί η πρόσκληση, να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις και αν, ο μη γένοιτο, αποτύχουν, τότε η Ελλάδα θα έχει δυνατότητα προβολής βέτο στη φάση έγκρισης ή όχι της ένταξης αφού ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις.
Θα πρόκειται φυσικά περί τραγικού λάθους, αν η κυβέρνηση Καραμανλή αποδεχτεί κάτι τέτοιο. Είναι απίθανο να το διαπράξει.
Αντιθέτως, ακόμη και αν οι διαπραγματεύσεις πηγαίνουν καλά, η παρασκηνιακή προβολή βέτο που θα οδηγήσει στην αναβολή της πρόσκλησης τον Απρίλιο είναι απολύτως αναγκαία, μέχρις ότου ολοκληρωθούν όλες οι πτυχές της όποιας συμφωνημένης λύσης. Πρώτα λύση, έπειτα πρόσκληση.
Κατ ουσίαν η ημερομηνία της 4ης Απριλίου που λήγει η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, δεν υφίσταται για την Ελλάδα, παρά τις πιέσεις των ΗΠΑ, οι οποίες δεν έχουν κανένα τρόπο να παρακάμψουν το ελληνικό βέτο, παρά τα ανακριβή περί του αντιθέτου γραφόμενα.
Το δικαίωμα βέτο απορρέει από τον καταστατικό χάρτη του ΝΑΤΟ και η άσκησή του είναι εντελώς ανεξάρτητη από το ότι η Ελλάδα όντως θα παραβιάσει την ενδιάμεση συμφωνία με τα Σκόπια για να ασκήσει το βέτο της.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=4670&subid=2&tag=8538&pubid=1157111#
Γραφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Τα Σκόπια και η Ουάσιγκτον δεν δείχνουν μέχρι στιγμής διάθεση να αξιοποιήσουν εποικοδομητικά τη στρατηγική υποχώρηση της κυβέρνησης Καραμανλή να αποδεχθεί επισήμως σύνθετη ονομασία για την ΠΓΔΜ, η οποία να συμπεριλαμβάνει τη λέξη Μακεδονία ως κύριο συνθετικό στοιχείο. Η Αθήνα ούτε μπορεί ούτε πρέπει να κάνει κι άλλο βήμα οπισθοχώρησης. Ηδη έχει δώσει πάρα πολλά χωρίς να πάρει τίποτα ως αντάλλαγμα. Αν οι Αμερικανοί δεν πιέσουν τώρα τα Σκόπια να αποδεχθούν μια λογική συμβιβαστική λύση του τύπου Ανω Μακεδονία ή Νέα Μακεδονία, η ελληνική πλευρά δεν έχει κανένα λόγο να συνεχίσει τις διαπραγματεύσεις.
Αλλωστε, αν τα Σκόπια αρνηθούν μια τέτοια λύση, αυτό αποτελεί απόδειξη της πρόθεσής τους να διεκδικήσουν την εκπροσώπηση ολόκληρης της Μακεδονίας. Κάτι τέτοιο δεν πρέπει να τους επιτραπεί κατά κανένα τρόπο γιατί σαφώς αποκαλύπτει αλυτρωτικές επεκτατικές διαθέσεις, εχθρικές προς την Ελλάδα, οι οποίες πρέπει να αντιμετωπισθούν αποφασιστικά.
Το πρόβλημα αυτή τη φορά το έχουν τα Σκόπια. Η μονομερής ανεξαρτητοποίηση του Κοσόβου αποσταθεροποιεί αντικειμενικά την ΠΓΔΜ και θέτει εν αμφιβόλω τη μακρόχρονη συνέχιση της ύπαρξής της ως ενιαίου κράτους. Οι Αλβανοί της ΠΓΔΜ, οι οποίοι έχουν ήδη χωριστεί με αίμα από τους Σλάβους συμπατριώτες τους κατά τη διάρκεια των αιματηρών εθνοτικών συγκρούσεων του 2001 με εκατοντάδες νεκρούς, είναι απολύτως λογικό να διεκδικήσουν πάλι αυτό που ήδη πέτυχαν οι ομοεθνείς τους στο Κόσοβο - την απόσχιση και ανεξαρτητοποίηση των περιοχών τους.
Η αμερικανική πολιτική ενθάρρυνση της απόσχισης του Κοσόβου από τη Σερβία είναι διαμετρικά αντίθετη με την αμερικανική πολιτική διατήρησης ως ενιαίου κράτους του τεχνητού κρατικού μορφώματος της ΠΓΔΜ.
Οι Αμερικανοί χρειάζονται την ΠΓΔΜ ως πιόνι, με το οποίο μπορούν κατά τη βούληση της Ουάσιγκτον να προκαλούν εντάσεις ή κρίσεις στις σχέσεις τεσσάρων βαλκανικών κρατών - Βουλγαρίας, Αλβανίας, Ελλάδας, Σερβίας. Η πολιτική τους όμως στο Κόσοβο αποσταθεροποιεί την ΠΓΔΜ, άρα πρέπει να δράσουν.
Η Αθήνα δεν βιάζεται αυτή τη φορά. Οι Αμερικανοί επείγονται για λύση. Αν ο Λευκός Οίκος διαπιστώσει ότι η ελληνική κυβέρνηση παραμένει πλέον ανυποχώρητη μετά τη στρατηγική υποχώρηση αποδοχής της σύνθετης ονομασίας με τη λέξη Μακεδονία, τότε είναι υποχρεωμένος να πιέσει τα Σκόπια. Αν όχι, η κυβέρνηση Καραμανλή πρέπει να επιμείνει στο βέτο της ως προς την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε., όταν το δεύτερο ζήτημα τεθεί.
Η θέση του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή «μη λύση σημαίνει μη πρόσκληση» είναι απολύτως σωστή. Πρέπει επίσης να συμπληρωθεί με την εξίσου σωστή θέση του ΠΑΣΟΚ περί απόρριψης της διπλής ονομασίας. Η διπλή ονομασία συνιστά εμπαιγμό. Η θα γίνει ένας, ενιαίος και καθολικός συμβιβασμός που θα λύνει το πρόβλημα της ονομασίας ή δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να γίνει οποιοσδήποτε συμβιβασμός, ο οποίος απλώς θα διαιωνίσει το πρόβλημα με χειρότερους όρους.
Το βέτο είναι αναγκαίο και στην ουσία αναπότρεπτο σε αυτή τη φάση, ακόμη και για λόγους τακτικής. Η ΠΓΔΜ έχει εισέλθει λόγω Κοσόβου σε φάση νέας αποσταθεροποίησης. Η κυβέρνηση Καραμανλή οφείλει να διαπραγματευθεί έχοντας πλήρη επίγνωση αυτού του στρατηγικού πλεονεκτήματος, το οποίο διαθέτει... και φυσικά πρέπει να αξιοποιήσει.
Τα Σκόπια έχουν ανάγκη την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε., αναζητώντας σανίδα σωτηρίας της κρατικής τους υπόστασης στα όπλα των Αμερικανών και στα χρήματα των Ευρωπαίων. Η Αθήνα είναι πλέον, στην καλύτερη περίπτωση, αδιάφορη για την ύπαρξη ή διάλυση του κράτους των Σκοπίων, με τη συμπεριφορά που η ηγεσία του επιδεικνύει.
Η παγίδα που μπορεί να στήσουν στην Ελλάδα οι Αμερικανοί συνίσταται στη θέση: Αφού και οι δύο πλευρές αποδέχθηκαν ως βάση διαπραγμάτευσης την πρόταση Νίμιτς και οι συζητήσεις συνεχίζονται, να μην αντιταχθεί η Αθήνα στο να απευθυνθεί πρόσκληση ένταξης στο ΝΑΤΟ προς την ΠΓΔΜ, ώστε να μη δυναμιτιστεί το κλίμα. Να απευθυνθεί η πρόσκληση, να συνεχιστούν οι διαπραγματεύσεις και αν, ο μη γένοιτο, αποτύχουν, τότε η Ελλάδα θα έχει δυνατότητα προβολής βέτο στη φάση έγκρισης ή όχι της ένταξης αφού ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις.
Θα πρόκειται φυσικά περί τραγικού λάθους, αν η κυβέρνηση Καραμανλή αποδεχτεί κάτι τέτοιο. Είναι απίθανο να το διαπράξει.
Αντιθέτως, ακόμη και αν οι διαπραγματεύσεις πηγαίνουν καλά, η παρασκηνιακή προβολή βέτο που θα οδηγήσει στην αναβολή της πρόσκλησης τον Απρίλιο είναι απολύτως αναγκαία, μέχρις ότου ολοκληρωθούν όλες οι πτυχές της όποιας συμφωνημένης λύσης. Πρώτα λύση, έπειτα πρόσκληση.
Κατ ουσίαν η ημερομηνία της 4ης Απριλίου που λήγει η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, δεν υφίσταται για την Ελλάδα, παρά τις πιέσεις των ΗΠΑ, οι οποίες δεν έχουν κανένα τρόπο να παρακάμψουν το ελληνικό βέτο, παρά τα ανακριβή περί του αντιθέτου γραφόμενα.
Το δικαίωμα βέτο απορρέει από τον καταστατικό χάρτη του ΝΑΤΟ και η άσκησή του είναι εντελώς ανεξάρτητη από το ότι η Ελλάδα όντως θα παραβιάσει την ενδιάμεση συμφωνία με τα Σκόπια για να ασκήσει το βέτο της.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=4670&subid=2&tag=8538&pubid=1157111#
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου