Τρίτη 4 Μαρτίου 2008

Η κουλτούρα της μαζικής τιμωρίας

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Η κουλτούρα της μαζικής τιμωρίας
Του ΝΑΣΙΜ ΑΛΑΤΡΑΣ
Προχθές ακούσαμε και διαβάσαμε την πιο ανατριχιαστική δήλωση στη Μέση Ανατολή. Ακούσαμε τον Ισραηλινό υφυπουργό Αμυνας Ματάν Βιλνάι να απειλεί μέσα από το ραδιόφωνο του στρατού τούς Παλαιστινίους με ένα μεγαλύτερο ολοκαύτωμα, αν δεν σταματήσουν τις εκτοξεύσεις ρουκετών.
Η δήλωση αυτή, πέρα των άλλων, εκφράζει τα αδιέξοδα και τη σημερινή βιβλική κουλτούρα του ισραηλινού στρατού. Δηλώνει επίσης ότι σήμερα ο ισραηλινός στρατός δεν μπορεί πια να διατηρήσει το καθεστώς κατοχής στη Δυτική Οχθη χωρίς να διαπράξει ένα ολοκαύτωμα εναντίον των Παλαιστινίων, πολιτών και ανταρτών. Τα πρώτα θύματα του ολοκαυτώματος έφτασαν σε τρεις μέρες τα 100: οι 68 άοπλοι πολίτες, οι 18 από αυτούς παιδιά και μόνο 22 μαχητές.
Το ότι ο ισραηλινός στρατός είναι ανίκανος, χωρίς θάρρος και ότι τις περισσότερες φορές δεν μαθαίνει από τα λάθη του, το διαπίστωσαν πολλοί ειδικοί και αυτό οφείλεται στο χαμηλή επίπεδο κουλτούρας και σκέψης που διαθέτει το πολιτικό και πολιτιστικό σύστημα στο Ισραηλιστάν. Βρίσκεται δηλαδή στο επίπεδο του Ράμπο, του Μπους και των Ευαγγελικών. Οφείλεται στην επιμονή του καθεστώτος κατοχής στην Παλαιστίνη να διατηρήσεις τους οικισμούς εποίκων στη Δυτική Οχθη. Ο ισραηλινός στρατός είναι πια δυσκίνητος, με τόσο θρησκευτικό βάρος και θωράκιση στην πλάτη του. Δεν μπορεί να πολεμά τις ρουκέτες «Κασάμ» χωρίς τα λάβαρα της Βίβλου, τα άρματα μάχης «Μερκάβα», τα ελικόπτερα «Απάτσι» και «Κόμπρα», τα μαχητικά F16, F15 και σε λίγο τα F35, τα μη επανδρωμένα αεροπλάνα και τα αερόπλοια με τα υπερσύγχρονα συστήματα παρακολούθησης και καμερών. Αυτό το έχει καταλάβει ακόμη και ο ΟΗΕ, που καταδικάζει τη δυσανάλογη και υπερβολική χρήση βίας στη Γάζα. Ολο και περισσότερος κόσμος γνωρίζει ότι ο στρατός αυτός θα καθηλωθεί αν μια μέρα αποκτήσουν οι Παλαιστίνιοι μόνο το 5% από τις στρατιωτικές δυνατότητές του. Οτι οι Λιβανέζοι και οι Παλαιστίνιοι μαχητές, που δεν διαθέτουν σήμερα ούτε το 1% της δυνατότητας Ισραηλινού στρατιώτη, διαθέτουν αυτό που του λείπει: θάρρος και την αποφασιστικότητα. Ο ισραηλινός στρατός ξηράς στον νότιο Λίβανο το 2006 δεν μπορούσε να κάνει ούτε ένα βήμα χωρίς απώλειες σε άρματα και στρατιώτες, επειδή δεν είχε την απαραίτητη πληροφόρηση και χαρτογράφηση της περιοχών και των θέσεων των Λιβανέζων ανταρτών της Χεζμπολάχ, κάτι που τον οδήγησε σε επιλογές τυφλών βομβαρδισμών και δολοφονίας άοπλων πολιτών και παιδιών, πιστεύοντας πως έτσι θα προκαλέσει λαϊκή αγανάκτηση εναντίον των ένοπλων μαχητών. Τα μαχητικά του Ισραήλ ισοπέδωναν ολόκληρα χωριά και τρομοκράτησαν όλο τον λαό του Λιβάνου. Η πολιτική αυτή δεν απέδωσε και στο τέλος ηττήθηκε. Στη Γάζα ακολουθεί την ίδια στρατηγική, με μια μεγάλη διαφορά. Εκεί γνωρίζει κάθε σπιθαμή, σπίτι και τηλέφωνο κινητά και σταθερά. Στη βάση Ναχάλ Οζ μπορεί να ξεχωρίζει το παιδί που παίζει με ψεύτικο όπλο από τον μαχητή με πραγματικό όπλο. Τα μη επανδρωμένα αεροπλάνα, τα αερόπλοια με κάμερες υψηλής ευκρίνειας, τα «Απάτσι» και τα μαχητικά πετούν και χτενίζουν τη Γάζα μέρα-νύχτα. Εκεί γνωρίζουν ότι οι Παλαιστίνιοι όταν εκτοξεύουν ρουκέτες κατά 70% εντοπίζονται και δολοφονούνται. Γιατί όμως ο ισραηλινός στρατός σκοπίμως σκοτώνει άοπλους πολίτες και ιδιαίτερα παιδιά και γυναίκες; Μάλλον επειδή διαθέτει αυτό που λένε τα παπαγαλάκια του, «διαφορετική κουλτούρα», η οποία δεν αρκείται στο να σκοτώνει μαχητές που λεβέντικα και άφοβα αγωνίζονται για μια ελεύθερη Παλαιστίνη, αλλά σκοπίμως σκοτώνει παιδιά και γυναίκες για να ασκεί ψυχολογικό πόλεμο πάνω τους. Είναι η κουλτούρα της μαζικής τιμωρίας. Το επίπεδο της διαφορετικής κουλτούρας του Ισραήλ είναι ακριβώς το επιπέδου του Ράμπο. Ολος ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του Ισραηλιστάν κινητοποιήθηκε για να φέρει τον Σιλβέστερ Σταλόνε, τον γνωστό Ράμπο, στο Ισραήλ για συμπαράσταση. Η κατρακύλα της διαφορετικής κουλτούρας έφτασε στον πάτο της, στο επίπεδο των μοναδικών πια συμμάχων του στις ΗΠΑ, των Αμερικανών Ευαγγελικών και ακροδεξιών.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ-03/03/2008 http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=79169608

Δεν υπάρχουν σχόλια: