Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 2008

«Αργοπεθαίνει...» - Pablo Neruda

«Αργοπεθαίνει...» - Pablo Neruda
Μεταφέρω από την εφημερίδα "Ναυτεμπορική"
http://www.naftemporiki.gr/news/maties.asp?id=1284550
Ποιος θα μπορούσε καλύτερα να θέσει αποφάσεις και υπενθυμίσεις για τη νέα χρονιά, από έναν ποιητή??? Κάθε Πρωτοχρονιά επικυρώνει την ακατάσχετη ροή του χρόνου. Όταν στενεύει ο μελλοντικός χρόνος, δοκιμάζεται το παρόν, καθώς σε προκαλεί να το σκεφτείς αλλιώτικα.
Μια τέτοια σκέψη κρυστάλλινη και λυτρωτική είναι το ποίημα του Pablo Neruda «Αργοπεθαίνει...».
Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο "ι" αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.
Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.
Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.
Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.
Μόνο η ένθερμη υπομονή θα οδηγήσει στην επίτευξη μιας λαμπρής ευτυχίας.
(Μετάφραση από Ιταλική δημοσίευση : Βασίλη Χατζηγιάννη )
Με τις θερμότερες ευχές μου για άληκτες προοπτικές, όπως ο χρόνος δεν έχει τέλος
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΖΩΡΤΖΙΝΑΚΗ (Κ.Τ.)
Από: http://paraxenies.blogspot.com/2008/01/blog-post.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: