Έντυπη Έκδοση Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 6 Ιουνίου 2010
Υποκρισία και realpolitik στη Μέση Ανατολή
Πώς Ουάσιγκτον, Βρυξέλλες και... Αραβες χρησιμοποίησαν Φάταχ και Χαμάς
Οι διαμαρτυρίες των ηγετών της Δύσης και των συμμάχων τους για την τραγική κατάσταση της Γάζας και οι εκκλήσεις για άρση του αποκλεισμού τελικά απλώς τονίζουν την υποκρισία Ε.Ε., ΗΠΑ και αραβικού κόσμου, που μετά την ισραηλινή πειρατεία «αναγνωρίζουν» την τεράστια ανθρωπιστική κρίση που προκαλεί ένας αποκλεισμός στον οποίο υπήρξαν εξ αρχής συνυπεύθυνοι.
Η ανθρωπιστική καταστροφή της Γάζας είχε ενορχηστρωθεί από τη Δύση ήδη από το 2005, όταν το Ισραήλ αποφάσισε να «απεμπλακεί» από τη Λωρίδα διατηρώντας ωστόσο τον απόλυτο έλεγχο των χερσαίων, θαλάσσιων και εναέριων συνόρων της. Η τότε αμερικανίδα ΥΠΕΞ, Κοντολίζα Ράις, επέβαλε τη διεξαγωγή εκλογών στήνοντας έναν τεράστιο μηχανισμό στήριξης του Μαχμούντ Αμπάς, πιο ευήκοου συνομιλητή από τους σκληροπυρηνικούς ισλαμιστές της Χαμάς.
Παρά τις παρεμβάσεις οι εκλογές του 2006 έφεραν στην εξουσία την Χαμάς και οι Παλαιστίνιοι θα πλήρωναν πολύ ακριβά το τίμημα της δημοκρατικής επιλογής τους. Οι ΗΠΑ απαίτησαν από το Κουαρτέτο να μην υπάρξει καμιά επαφή με τη Χαμάς, η Ε.Ε. έσπευσε να παγώσει την οικονομική βοήθεια στη Γάζα και το Ισραήλ άρχισε να κλείνει συχνότερα τα σύνορα.
Η «Γκάρντιαν» αποκάλυπτε τότε ότι οι ΗΠΑ πρότειναν στα άλλα μέλη του Κουαρτέτου (Ε.Ε., Ρωσία, ΟΗΕ) την ενίσχυση της Φάταχ του Αμπάς με όπλα και άντρες ενώ η Ουάσιγκτον ανέλαβε τη δημιουργία πολιτοφυλακών της Φάταχ με ηγέτη τον Μοχάμεντ Νταχλάν ώστε μετά την αποτυχία της «πολιτικής λύσης» να είναι έτοιμη η στρατιωτική.
Ο εμφύλιος που ξέσπασε έληξε με την ανάληψη του απόλυτου ελέγχου της Γάζας από τη Χαμάς τον Ιούνιο του 2007, όταν και το Ισραήλ επέβαλε τον πλήρη αποκλεισμό, μαζί με την Αίγυπτο, που ανέλαβε τοποτηρητής στα νότια σύνορα.
Τρία χρόνια μετά, ευρωπαϊκές και αραβικές δυνάμεις και αξιωματούχοι των ΗΠΑ θυμούνται την «τραγωδία της Γάζας». «Πολλές από τις χώρες που σωστά καταδικάζουν την επιδρομή στη Μεσόγειο συμμετέχουν στην αξιοπεριφρόνητη στάση προς τη Γάζα που αποτελεί τη γενεσιουργό αιτία της επιδρομής της περασμένης Δευτέρας», επισήμανε η Λουίζ Αρμπουρ, πρόεδρος της Ομάδας Διεθνούς Κρίσης ICG.
Γιατί πέρα από τις υποκριτικές αιτιάσεις για ανθρωπιστική κρίση υπάρχει πλέον και η realpolitik, όπως τονίζει ο Ρόμπερτ Μάλεϊ, μεσολαβητής στις διαπραγματεύσεις του Καμπ Ντέιβιντ το 2000 και σύμβουλος της Κλίντον: «Η διεθνής πολιτική προς τη Γάζα πρέπει να αλλάξει. Οι αποφάσεις που πήραν Ισραήλ, Ε.Ε., ΗΠΑ και αραβικά κράτη αποδείχθηκαν μυωπικές και αντιπαραγωγικές. Γιατί δίνουν κίνητρα στη Χαμάς ή στο λαό να προκαλέσουν μια αναποτελεσματική πολιτική για να θυμίσουν στον κόσμο ότι υπάρχουν: είτε με διάτρητα σύνορα, είτε με πόλεμο, είτε με στόλους σαν κι αυτόν».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου