Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Οι τράπεζες χτυπούν τρεις φορές.

Έντυπη Έκδοση 

Οι τράπεζες χτυπούν τρεις φορές.


Έδωσαν για να τις διασώσουν και να γλιτώσουν, υποτίθεται, τον κόσμο από τα χειρότερα.
Ο λόγος για τα κράτη που αφού έδωσαν «γην και ύδωρ» στις τράπεζες, τώρα αυτές επιβάλλουν μέσω των κυβερνήσεων τη σκληρή λιτότητα προκειμένου να δανείσουν στα κράτη. Τη λογική του παραλόγου που διέπει τον «καπιταλισμό καζίνο» επισημαίνει ο ίδιος ο διευθυντής του Διεθνούς Ινστιτούτου Εργατικών Σπουδών της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ILO), Ραϊμόν Τόρες, μιλώντας στην πρόσφατη ετήσια σύνοδο του οργανισμού στη Γενεύη. Ο Τόρες έκανε ακόμη λόγο για «σύνδρομο λιτότητας», προειδοποιώντας τις κυβερνήσεις ότι με τη λιτότητα που επιβάλλουν οδηγούν τις οικονομίες σε μεγάλη ύφεση.
Οι απλοί εργαζόμενοι έχουν κληθεί τρεις φορές να πληρώσουν την κρίση. Την πρώτη με τα πακέτα διάσωσης των τραπεζών τα οποία καταβλήθηκαν από τα λεφτά των φορολογουμένων. Τη δεύτερη ως απολυμένοι ή με μειώσεις μισθών λόγω της ύφεσης και με επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων την οποία απεργάζονται οι ισχυροί σε όλη την Ε.Ε. (βλέπε Ελλάδα, Ισπανία) και την τρίτη, τώρα, με την περικοπή των κοινωνικών παροχών και των συντάξεων στο όνομα ενός αβέβαιου μέλλοντος.
Οπου δράση και αντίδραση. Κάτι που έχουν αρχίσει να καταλαβαίνουν ακόμη και συντηρητικά διεθνή μέσα ενημέρωσης, προειδοποιώντας για επικείμενη κοινωνική αναταραχή, με όρους μάλιστα που θα ζήλευε και ο πιο φανατικός επαναστάτης.
«Η Ευρώπη πιθανότατα θα γνωρίσει αλλεπάλληλες διαδηλώσεις μέσα στο καλοκαίρι κατά των οδυνηρών μέτρων», γράφει σε πρόσφατη ανάλυση το «Ρόιτερ», επιχειρώντας να αποτιμήσει το κόστος των «εξεγέρσεων» για τις αγορές... Στους «Financial Times» ο ιστορικός Σίμον Σχάνα σε πρόσφατο άρθρο παρομοιάζει τη σημερινή κατάσταση με αυτή στην... προεπαναστατική Γαλλία του 1789, συγκρίνοντας «τους πλουτοκράτες μας» με τους Γάλλους ευγενείς τού τότε. Στον «Ομπσέρβερ» ο Γουίλ Χιούτον, πρώην αρχισυντάκτης της εφημερίδας και σύμβουλος τώρα της νέας βρετανικής κυβέρνησης Συντηρητικών-Φιλελευθέρων, προειδοποιεί για αποσύνθεση του ευρώ. «Αυτό που θα προκύψει θα είναι μια Ευρώπη κοντά σε αυτήν του 1930. Τρομαγμένη, στάσιμη και βορά στη βιαιότητα ρατσιστικών και εθνικιστικών ιδεολογιών». Η Ιστορία επιστρέφει δριμύτερη...

Δεν υπάρχουν σχόλια: